loading...

Thursday, November 22, 2012

Hukum Bom Bunuh Diri Di Medan Perang/Jihad



Pikeun medan jihad saperti di Palestina,kadang-kadang ku cara saurang atawa leuwih muslim asup ka tengah-tengah pasukan musuh/kafir bari mawa bom terus dibitukeun.Kumaha hukum ngabitukeun sorangan saperti kieu,naha kenging?
Jawaban:
Aksi bom bunuh diri nu sering dilakukeun ku kaum muslimin Palestina salaku perlawanan kana kakejaman Yahudi Israel dimeunangkeun, bahkan kaasup pagawean nu kacida mulia lamun diyakini berdampak positif kana Islam sareng kaom muslimin. Saperti musuh bisa tiwas, pikeun muka panto kanggo tentara Islam, pikeun ngabakar semangat urang Islam atawa nunjukkeun ka musuh yen Urang Islam ridoeun maot demi agamana jsb.
Referensi:
-- Abu Abdillah al-Qorthubi, Al-jami' fi Ahkam al-Qur'an : 2/363-364
-- Tafsir Fakhr al-Rozi : 1/148-149
Ta'bir:
قال ابن خويز منداد : فأما ان يحمل الرجل على مائة او على جملة العسكر او جماعة اللصوص والمحاربين والخوارج فذلك حالتان: ان علم او غلب على ظنه ان سيقتل من حمل عليه وينجو فحسن وكذالك لو علم وغلب على ظنه ان يقتل ولكن سينكى نكاية او سيبلى اويؤثر اثرا ينتفع به المسلمون فجائز ايضا.
وقال محمد ابن الحسن لو حمل رجل واحد على الف رجل من المشركين وهو وحده لم يكن بذالك بأس اذا كان يطمع في نجاة او نكاية في العدو الى ان قال- فإن كان قصده تجرئة المسلمين عليهم حتى يصنعوا مثل صنعيه فلا يبعد جوازه ولان فيه منفعة للمسلمين . واذا كان قصده ارهاب العدو او وليعلم صلابة المسلمين في الدين فلا يبعد جوازه واذا كان فيه نفع للمسلين فتلفت نفسه لإعزاز دين الله وتوهين الكفر فهو المقام الشريف الذي مدح الله به المؤمين في قوله تعالى "ان الله اشترى من المؤمنين انفسهم" الاية الى غيرها من ايات المدح التي مدح الله بهامن بذل نفسه . (الجامع لاحكام القرأن/361-362)
(وثانيهما) المراد من قوله "ولاتلقوا بأيديكم الى التهلكة" أي لا تقتحموا في الحرب بحيث لا ترجون النفع, ولا يكون لكم فيه الا قتل انفسكم فإن ذلك لا يحل . (تفسير فخر الرازي/149

Oge dina Kitab Mausu'ah:

الموسوعة الفقهية 6 ص : 285 – 286

ثانيا هجوم الواحد على صف العدو : 11 اختلف الفقهاء فى جوار هجوم رجل من المسلمين وحده على العدو مع التيقن بانه سيقتل فذهب الما لكية الى جواز اقدام الرجل المسلم على الكثير من الكفار ان كان قصده اعلاء كلمة الله وكان فيه قوة وظن تأثيره فيهم ولو علم ذهاب نفسه فلا يعتبر ذلك انتحارا – الى ان قال – وكذلك لو علم وغلب على ظنه انه يقتل لكن سينكى نكاية او سيبلى او يؤثر أثرا ينتفع به المسلمون ولا يعتبر هذا القاء النفس الى التهلكة المنهي عنه بقوله تعالى ولا تلقوا بأيديكم الى التهلكة – الى ان قال – كذلك قال ابن العربى والصحيح عندى جوازه لآن فيه اربعة اوجه الاول طلب الشهادة الثانى وجود النكاية الثالث تجرئة المسلمين عليهم الرابع ضعف نفوس الآعداء ليروا ان هذا صنع واحد منهم فما ظنك بالجميع


Hartina : Ka dua asupna hiji jalma kana barisan musuh. Para Fuqoha’ beda pendapat ngeunaan meunangna hiji jalma ti kaom muslimin asup kana barisan pasukan musuh kalawan kayakinan manehna bakal terbunuh. Ulama’ madzhab Maliki berpendapat yen meunang saurang muslim ngadatangan pasukan kafir dina jumlah nu loba lamun bertujuan ngaluhurkeun kalimah Allah sareng manehna boga kakuatan jeung persangkaan ayana pangaruh di kalangan jalma-jalma kafir sanajan manehna yakin bakal kaleungitan nyawa, maka nu saperti kitu teu dianggap bunuh diri. – dugi kana kasauran Mushonnif- kitu oge lamun manehna yakin jeung nyangka kalawan kuat yen manehna bakal dibunuh tapi manehna bakal bener-bener bisa ngelehkeun/ ngahancurkeun/nimbulkeun pangaruh nu bisa manfaat pikeun kaom muslimin. Tindakan saperti ieu teu dipandang ngagebruskeun sorangan kana kabinasaan nu dilarang ku dawuhan Allah (hartina) : “ Aranjeun ulah ngaragragkeun diri aranjeun kana kacilakaan “. – dugi kana kasauran Mushonnif- Ibnul ‘Arobi nyaurkeun : nu shohih nurutkeun simkuring tindakan eta meunang karena ngandung opat aspek (1) Ngaharepkeun maot syahid (2)Ayana kameunangan (3) Ngajadikeun wani umat Islam ngalawan urang kafir sareng (4) ngalemahkeun mental musuh.

No comments:

Post a Comment